อย่าไปหลงอยู่บ้านเขา
อย่าไปหลงอยู่เมืองเขา
บ้านเขางาม เขาต้องซื้อ
เมืองเขาสวย เขาต้องจ่าย
จงกลับไปอยู่แผ่นดินปกาเกอะญอ
เขากินข้าว เราก็กิน
อย่าหวังพึ่งแม่ของใคร
อย่าหวังพึ่งพ่อของใคร
หากแม่เขาไม่ให้ข้าวเรากิน
หากพ่อเขาไม่ให้ข้าวเรากิน
กลับมากินข้าวของแม่เรา

“ธาปกาเกอญอ”
ช่วงหนึ่งในบทความ เพียงบัตรใบหนึ่ง
โดย นอ นอ