รองเท้าที่หายไป วันนี้เป็นวันที่สามนับตั้งแต่มีการรบกันในฝั่งรัฐกะเหรี่ยงไม่ไกลจากบ้านผม เสียงปืนใหญ่ดังต่อเนื่องทุกนาที บางครั้งผมรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนแม้ว่านั่งอยู่ในบ้าน โมและปาออกไปส่งสิ่งของด้วยกันตั้งแต่วันแรก ผมอยู่บ้านกับแมวหนึ่งตัว หมาสองตัว และพี่สาวที่เป็นญาติตลอดสองวัน ถึงผมจะไม่ได้ไปส่งของด้วย แต่จากการฟังโมกับปาคุยกัน […]
เมื่อทหารมายิงกันที่หมู่บ้านของหนูบันทึกเด็กหญิงไทยพลัดถิ่น “ตอนปิดเทอมหนูได้ไปเที่ยวบ้านหนูที่พม่าที่มีชื่อว่าหมู่บ้านแม่แปบ ก่อนวันที่ทหารจะมายิงกันที่บ้านหนูนั้นเป็นวันที่หนูมีความสุขมาก หนูเล่นกับแมวที่บ้านน้อง มันชื่อว่าเก้อ เป็นแมวของอาหนู ก่อนเข้านอนวันนั้น หนูรู้สึกแปลก ๆ ก็เลยไปนอนกับพ่อแม่ […]
บันทึกประจำวัน ตอนโรงเรียนที่กลับไปไม่ได้ และ SchoolPower เกิดการสู้รบบ่อยมากใกล้ ๆ โรงเรียนฝั่งรัฐกะเหรี่ยงที่ไม่ไกลจากบ้านผม การหนีข้ามแดนไปมาจึงเป็นเหตุการณ์ที่เกิดต่อเนื่อง เมื่อกลางเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา ผมได้ไปเจอกับพี่ […]
บันทึกประจำวัน ไร่ข้าวโพดและการสู้รบชายแดน พื้นที่ชายแดนตอนนี้ฝนตกแทบทุกวัน ต้นไม้จึงโตงามเช่นเดียวกับเนินเขาและที่ราบซึ่งต้นข้าวโพดโตงามเต็มพื้นที่ รถของเรากำลังแล่นอยู่บนถนนสายหลัก ผมเห็นข้าวโพดต้นเขียวสูงเริ่มออกฝัก สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากปีที่ผ่านมา คือหลังจากที่เก็บเกี่ยวข้าวโพดแล้วเสียงปืนและการสู้รบที่ชายแดนก็จะรุนแรงขึ้นอีกครั้ง ในตอนนี้ แม้ว่าข้าวโพดในบางพื้นที่จะยังไม่ถูกเก็บเกี่ยว […]
บันทึกประจำวัน โรงเรียนสี่ภาษา หมู่บ้านชายแดนวันนี้ไม่มีเสียงปืนหรือระเบิด ผมกับพี่นักศึกษาเดินตามทางหมู่บ้านไปที่โรงเรียน ตรงนี้มีโรงเรียน บ้าน ร้านค้าตั้งอยู่ในพื้นที่เดียวกัน มีอาคารและบ้านกำลังก่อสร้างอยู่หลายหลัง ปาบอกว่าคนในหมู่บ้านมีเยอะขึ้น พวกเราเดินจนมาถึงหอพัก […]
บันทึกประจำวัน เรื่องเล่าของอาพี (คุณยาย) “ผู้หนีภัยความรุนแรงของทหารพม่า” ผมไปชายแดนกับครอบครัวเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้มีพี่นักศึกษาจากเชียงใหม่ร่วมเดินทางด้วย โมบอกผมว่า พี่ ๆ ยังไม่เคยมาพื้นที่ชายแดนมาก่อน ตลอดทางบนรถพวกพี่ […]
บันทึกประจำวัน “ช่วงเวลาที่หายไปในภาวะสงครามของพี่ชาย” เช้านี้ผมกับปาปาไปส่งพี่ชายเข้าเป็นนักเรียนใหม่ของศูนย์การเรียนรู้แห่งหนึ่งที่ชายแดน ผมเพิ่งรู้ว่าพี่ ซอ โกลแกวทู เป็นญาติของผม ปู่ของพี่เป็นพี่ชายของปู่ผม พี่แกวทูเดินทางมาไกลมากจากบ้านที่เลอโด่ เขตญองเลบิ่นในประเทศพม่า […]
บันทึกประจำวันจากโรงเรียน ‘ผีเสื้อ’ ที่ริมน้ำเมย ผมออกจากบ้านแต่เช้าตรู่ การตื่นเช้ากว่าปกติแสดงว่าเราต้องเดินทางไกล ผมยังไม่รู้ว่าเราจะไปที่ไหนจนปาปาขับรถมาถึงท่าน้ำ แล้วเราก็ต้องนั่งเรือเพื่อเดินทางต่อ ผู้ใหญ่ช่วยกันขนของ มีทั้งนมกล่อง ขนม […]
บันทึกวันอาทิตย์ ที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ.2565 เมื่อสัปดาห์ก่อน ผมไปบ้านหมื่นฤาชัยเพื่อส่งสิ่งของช่วยผู้หนีภัย วันนั้นเป็นเช้าที่ท้องฟ้าแจ่มใสไม่มีเมฆ พี่ๆ ในหมู่บ้านมาช่วยกันขนของลงจากรถ […]
